Nerwice

Człowiek zmienia się przez całe życie. Do najważniejszych etapów rozwoju zalicza się dzieciństwo i młodość, kiedy to jednostka uczy się określonych wzorców rozwiązywania sytuacji życiowych i konfliktowych. Zbiór wyuczonych zachowań, który wywodzi się z doświadczeń z wczesnego dzieciństwa, jak również z okresów późniejszych, podsuwa nam określony sposób zachowania się, spostrzegania, myślenia i odczuwania. W sytuacjach konfliktowych często sięgamy po te wzorce z przeszłości, które podkładamy niby matryce pod sytuację zaistniałą aktualnie i używamy ich jako modelu do rozwiązania problemu. Często wzorce te adekwatnie przystają do sytuacji bieżącej i rzeczywiście pomagają w rozwiązywaniu konfliktów, nawiązywaniu kontaktów i prowadzeniu na ogół zrównoważonego trybu życia. Są warunkiem nieodzownym, wpływającym na zdolność dawania sobie rady w życiu. Nerwice także są wzorcami zachowań wyniesionymi z przeszłości, za pomocą których jednostka próbuje rozwiązywać sytuacje konfliktowe. Im bardziej wielostronne są doświadczenia danej osoby, tym bardziej zróżnicowane mogą okazywać się jej reakcje na sytuacje konfliktowe.