Leczenie miazdzycy

Wobec dużego rozrzutu wartości ciśnienia skurczowego w populacji ludzi w wieku podeszłym każdy przypadek nadciśnienia powinien być oceniany indywidualnie. Jednorazowy pomiar ciśnienia nie może być podstawą rozpoznania nadciśnienia, a zwłaszcza wszczęcia leczenia farmakologicznego. Dłuższa obserwacja i wielokrotne pomiary ciśnienia, wnikliwa ocena stanu wydolności serca, zmian naczyń obwodowych i mózgowych oraz czynności nerek ułatwia rozstrzygnięcie, czy mamy do czynienia ze zdrową osobą o wysokim ciśnieniu fizjologicznym, czy też z przypadkiem starczego skurczowego nadciśnienia miażdżycowego. Takie postępowanie, choć mało efektowne i nie zaspokajające ambicji terapeutycznych, pozwala ma właściwy wybór postępowania leczniczego i chroni chorego przed niepożądanymi skutkami nadmiernie aktywnej terapii lub skutkami nie uzasadnionego jej zaniechania. Leczenie nadciśnienia miażdżycowego jest bardziej sprawą ogólnego postępowania, niż stosowania środków farmakologicznych. Zwrócenie uwagi ma sposób odżywiania się, ograniczenie kaloryczności posiłków u osób z nadwagą, ograniczenie pokarmów mięsnych na korzyść mleka i jarzyn, wreszcie kilkudniowe głodówki mogą skutecznie i trwale obniżyć nadciśnienie miażdżycowe, bez uciekania się do farmakoterapii. W przypadku otyłości należy skontrolować gospodarkę węglowodanową i w razie rozpoznania cukrzycy zastosować właściwe leczenie. Trzeba także zwrócić uwagę na tryb życia, zalecić wcześniejsze chodzenie na spoczynek, poprzedzone wieczornym spacerem, co może skutecznie przyczynić się do normalizacji ciśnienia skurczowego.