Koncepcje leczenia dzieci z ADHD, prezentowane przez psychologię i pedagogikę, na plan pierwszy wysuwają eksperta, który wyjaśnia rodzicom, w jaki sposób mają postępować z dzieckiem. Taki punkt widzenia zakłada, że rodzice nie byli wcześniej na ten temat poinformowani. Dotychczasowy sposób postępowania z dzieckiem okazuje się w dużej mierze błędny. Rodzice mają wtedy często wrażenie, że zawiedli i ogarnia ich poczucie niepewności. A gdy ich dziecko ponownie zachowa się „błędnie”, będą bardziej powściągliwi w działaniu, aby znów czegoś nie popsuć. Podczas treningu rodziców analizuje się dotychczasowe zachowanie rodziców oraz trenuje się nowe, lepsze sposoby zachowań. Nie bierze się jednak pod uwagę tych zachowań rodziców, które zawierały w sobie coś pozytywnego. Na ich miejscu pojawiają się nowe metody postępowania. Czy jednak stare sposoby zachowań były naprawdę takie bezsensowne? Czy nie były przypadkiem wyrazem własnego sposobu rozwiązania problemu, niezależnie od jego rodzaju?
Leave a reply