Efekt spazmalityczny

Efekt spazmolityczny oraz hamujący wpływ ina wydzielanie żołądkowe można uzyskać, podając preparaty cholinolityczne chętnie stosowanym lekiem jest hioseyna (Buscopan). Lelkiem przeciwmuskarynowym, pozbawionym niepożądanych działań atropinopodobnych, jest pirenzepina, która znajduje zastosowanie w przypadku współistniejącej nadkwaśności lub choroby wrzodowej. U tych chorych można też podawać cymetydynę lub ranitydyne. Glukagon. łączy wpływ spazmolityczny na zwieracz bańki trzustkowo-wątrobowej z działaniem hamującym wydzielanie trzustkowe i żołądkowe. Znalazł on zastosowanie w leczeniu ostrego zapalenia trzustki, chociaż jego oddziaływanie na przebieg choroby nie jest oceniane jednoznacznie. U chorych w wieku podeszłym zastosowanie pozajelitowe antybiotyku o szerokim zakresie działania (ampicylina, geintamycyna, chloiromycetyna) stanowi postępowanie rutynowe, ze względu na zapobieganie powikłaniom bakteryjnym, częste współistnienia zakażeń układu żółciowego, możliwość zakaźnego tła zapalenia trzustki oraz hamujący wpływ niektórych antybiotyków na wydzielanie trzustkowe.