Za czynniki wspomagające ADHD uważa się: Telewizję, czyli „życie z drugiej ręki”, która dostarcza wzorcowych modeli życia. Istnieje niebezpieczeństwo, że centrum życia społeczeństwa konsumpcyjnego, nastawionego głównie na rozrywkę, może się stać właśnie telewizja. Babcia: Nasz mały to super chłopak. Ma niespełna trzy latka i zna już wszystkie programy telewizyjne. Wie doskonale, ktotojest Moivgli czy Balu i zna już prawie całą „Księgę dżungli” na pamięć. I inne programy też. No i potrafi tak świetnie naśladować! Godzinami zabawia całą rodzinę. Ileż naśmialiśmy się już z jego powodu/Moja córka mogłaby śmiało zgłosić go do programu „Załóż się”. Wątpliwe wzorce i strategie postępowania, zgodnie z którymi w życiu chodzi jedynie o walkę i zwycięstwo: lepiej być pierwszym w piekle atomowym i zostać samemu, niż być drugim choćby i w raju – a do tego koniecznie trzeba się zachowywać w określony sposób! Szok kulturowy: dzieci wypracowują sobie stosunkowo wcześnie swój obraz świata. Czynią to w zależności od tego, co obserwują u osób dorosłych. W ciągu całych stuleci świat zmieniał się bardzo powoli – wiek XX, szczególnie zaś ostatnie pięćdziesiąt lat, przyniósł głębokie zmiany, które w znaczący sposób wpłynęły na życie codzienne – a tym samym na wizerunek własny osób dorosłych oraz na sposób, w jaki dzieci odbierają rodziców. Społeczne przyzwolenie na opuszczenie dziecka.
Leave a reply