Najczęściej używane są testy skórne, najbardziej przydatne w reakcjach typu I, jako odczynie natychmiastowym, i typu IV, jako odczynie późnym. W reakcjach typu I stosowane są testy punktowe, skaryfikacyjne, śródskórne, typu IV — próby naskórne i śródskórne. W ostatnim pięćdziesięcioleciu wprowadzono wiele metod badań in vitro: precypitacji albo immunodyfuzji, aglutynacji komórek krwi lub obładowanych antygenami cząsteczek sztucznego tworzywa, test antyglobulinowy według Coombsa, próbę degranuiacji bazofiliów, próbę uwalniania histaminy z leukocytów, radioalergosorpcję, test transformacji blastycznej leukocytów, test hamowania bakteriofagów i metody serologicznonefelometryczne. Ponieważ dzięki tym metodom pacjent nie jest narażony na kontakt z alergenem, mogłyby one w przyszłości zastąpić częściowo testy skórne.
Leave a reply