Małopłytkowość jest częstą przyczyną skazy u ludzi w wieku podeszłym. Stwarza poważne niebezpieczeństwo ze względu na możliwość powstawania wybroczyn w tkance mózgowej, wystąpienia krwawień z błony śluzowej przewodu pokarmowego itp. Małopłytkowość może być spowodowana mechanizmami autoimmunologicznymi, często wyzwalanymi przez leki, czynnikami toksycznymi, zanikiem lub wyparciem układu płytko-twórczego ze szpiku w przebiegu chorób rozrostowych. Może być też objawem zespołu rozsianego śródnaczyniowego wykrzepiania — DIC (disse-minated intravascular coagulation). Podstawowym lekiem w skazie małopłytkowej, z wyjątkiem zespołu DIC, są kortykosteroidy. Leczenie rozpoczyna się od dużych dawek (1 mg prednizonu/kg masy ciała), zmniejszając je po uzyskaniu wyniku w postaci ustąpienia krwawień i zwiększenia liczby płytek krwi. Leki w rodzaju cyklonaminy odgrywają rolę pomocniczą w leczeniu ciężkiej skazy małopłytkowej. W przypadku krwawienia zagrażającego życiu należy przetoczyć masę płytkową. Jeżeli małopłytkowość i objawy skazy nie ustępują, pomimo kilkutygodniowego leczenia steroidami i usunięcia ewentualnych czynników szkodliwych, należy rozważyć możliwość -wykonania splenektomii.
Leave a reply