Wyobrażenie „ rzeczywistości”

Zgodnie z podejściem linearnym istnieje niezależna rzeczywistość, w której wszystkie procesy – także społeczne i psychologiczne – przebiegają zgodnie z prawami fizyki. Jeśli zgłębi się te prawa i je przeanalizuje, otaczający nas świat można będzie przewidzieć i określić. Jest to idea zasad obiektywnych, zawierająca w sobie poszukiwanie czegoś, czemu można byłoby zaufać i co stanowiłoby oparcie. Dla systemowców nie istnieje opis świata, który jest niezależny od obserwatora. Wszelkie wyobrażenia świata powstają właśnie przez spostrzeganie i wartościowanie. Stąd też wszelkie wyobrażenia rzeczywistości mają naturę przejściową – trwają dopóty, dopóki nie zastąpią ich kolejne. Myślenie systemowe dystansuje się od ostatecznego ujęcia rzeczywistości. Nie ma tu miejsca dla takich kategorii, jak dobre czy złe. Można wymieniać się spostrzeganiem świata pochodzącym z zupełnie innych punktów widzenia. Nie chodzi też o poszukiwanie winnych. I to właśnie wydaje mi się w zestawieniu z nadpobudliwością i ADHD bardzo istotne. Kolejną ogólną pomocą w walce z systemem problemowym może być próba spojrzenia na niego z szerszej perspektywy. W odniesieniu do ADHD tego typu posunięcie pokazuje nam, w jaki sposób z reguły wyjaśnia się zachowania nieprawidłowe.