Konieczność szczególnie wnikliwej oceny układu krążenia wynika z powodu względnie często występującej w wieku podeszłym utajonej niewydolności krążenia, której wyrazem może być obserwowana dystrata. Nierozpoznane niewydolności krążenia i nieuwzględniane jej w wyborze leku przeciwarytmicznego (podanie leków o dużym wpływie kardio-depresyjnym) może spowodować wystąpienie jawnej mewydolnoś (krążenia, a ponadto wpływać na brak skutecznego działania przeciwarytmicznego. Większa częstość występowania w wieku podeszłym hipoproteinemii, niewydolności nerek i(lub) wątroby jest również utrudnieniem w wyborze leku przeciwarytmiczinego. Znajomość zjawisk elektrofizjologicznych, warunkujących powstawanie i przewodzenie bodźców, jest konieczne z jednej strony do zrozumienia złożonych mechanizmów zaburzeń rytmu, z drugiej warunkuje właściwy wybór leków przeciwarytmicznych. Powstanie potencjału czynnościowego jest spowodowane nierównomiernym rozmieszczeniem jonów po obu stronach błony komórkowej. W błonie komórkowej znajdują się struktury przestrzenne, tzw. kanały jonowe, warunkujące przepływ danego jonu przez błonę komórkową. Przepływ należy od aktualnego potencjału błonowego i zmienia się w czasie.
Leave a reply