Klebkowe zapalenie nerek

Kłębkowe zapalenie nerek (k.z.n.) powstaje w wyniku odczynów kłębków nerkowych na szereg bodźców chorobowych mających najczęściej tło immunologiczne. Dlatego ma ono bardzo złożoną etiologią, patogenezę, obraz morfologiczny i przebieg kliniczny. Z punktu widzenia immunologicznego odróżnia się 2 typy patogenetyczne: zapalenie kompleksowe oraz przeciwbłonowe. Kompleksowe zapalenie nerek (com-plex nephritis) zależy od powstawania w kłębkach lub odkładania się w nich krążących we krwi kompleksów, złożonych z antygenu i przeciwciał. Zapalenie przeciw błono w e jest wywołane obecnością w krwiobiegu przeciwciał skierowanych przeciw antygenom błony podstawnej kłębków. W patologii ludzkiej większość przypadków (92—98°/o) jest wywołana mechanizmem kompleksowym, choć zdarzają się i przypadki typu przeciwbłonowego (np. zespół Goodpasture’a). W obu typach choroby kompleksy aktywują dopełniacz, inicjując ciąg reakcji, prowadzących do zapalenia i uszkodzenia sąsiednich tkanek. Błona sącząca kłębków staje się bardziej przepuszczalna, co powoduje przechodzenie białek i elementów morfo-tycznych do moczu. Niszczenie poszczególnych nefronów eliminuje je z procesów wytwarzania moczu i ciał o charakterze humoralnym. Zagłada ponad 60°/o miąższu prowadzi do rozwoju prawdziwej mocznicy. Kłębkowe zapalenie nerek może być procesem pierwotnie miejscowym lub też być jednym z objawów choroby ogólnoustrojowej, np. kolagenozy.