Dawkowanie Lidokainy

Obowiązującą zasadą leczenia lidokaina (Xylocainum) jest podanie dożylne wstępnej dawki w celu uzyskania stężenia terapeutycznego, a następnie kontynuowanie ciągłego wlewu w celu jego utrzymania. Ze względu na krótki okres półtrwania To,s fazy dystrybucji i dla uniknięcia wahań stężeń proponuje się podawać dawkę wstępną w 4 porcjach podawanych co 8 min. W praktyce klinicznej podaje się najczęściej 50—100 mg, a następnie stosuje ciągły wlew dożylny z prędkością 1,5:—4 mg/min, co pozwala utrzymać stężenie terapeutyczne w granicach 2—6 mg/1. Przy stosowaniu dawki 4 mg/min czas wlewu nie powinien w zasadzie przekraczać 30 min. Stężenie terapeutyczne można również osiągnąć przez podanie domięśniowe 250 mg lidokainy. Najczęściej występującymi objawami niepożądanymi i toksycznymi są objawy neurologiczne, wyrażające się parestezjami, zawrotami głowy, zaburzeniami widzenia, mowy, drżeniem mięśniowym do drgawek padaczkowych z zaburzeniami oddechu włącznie. Lidokaina w dawkach terapeutycznych nie wywiera wpływu na układ przewodzący serca, co wykazano analizując elektrokardiogramy pęczka przedsionkowo-komorowego. Może jednakże pogłębić istniejące uprzednio zaburzenia przewodzenia zarówno przedsionkowo-komorowego, jak i śródkomorowego. Częstość występowania i ciężkość objawów toksycznych są w zasadzie proporcjonalne do stosowanej dawki.