W bezpłodności patologicznej rozróżnia się bezpłodność całkowitą (niemożność zapłodnienia) i względna (płodność obniżoną). Obie postacie mogą mieć charakter pierwotny lub wtórny. Bezdzietność jest najczęściej problemem małżeńskim, a nie tylko kobiety lub mężczyzny. Płodność — właściwość indywidualna i bardzo zmienna w czasie — polega na prawidłowym wytwarzaniu przez oboje partnerów komórek rozrodczych, które to komórki jajo i męskie komórki płciowe — łączą się w jajowodzie. Zapłodnione jajo porusza się swobodnie do momentu przytwierdzenia do macicy. Potencjalnymi przyczynami bezpłodności są wszystkie choroby ogólne lub miejscowe, wpływające na którykolwiek z wymienionych procesów. Do przyczyn miejscowych należy niedrożność jajowodów po ostrych lub przewlekłych zapaleniach. Poza tym bezpłodność powodują: gruezolistość, zrosty w miednicy małej, np. po zapaleniu otrzewnej czy przebytych operacjach, guzy, infantylizm lub zaburzenia rozwojowe macicy. Przyczynami ogólnymi mogą być wszystkie choroby psychiczne i fizyczne, jak: infekcje, zatrucia, zaburzenia endokrynologiczne, zaburzenia przemiany materii, psychozy, lęk, depresja. W przypadku bezpłodności należy poszukiwać wszystkich możliwych jej przyczyn u obojga partnerów.
Leave a reply