Akromegalia

Niekontrolowana hipersekrecja hormonu wzrostu przez gruczolak kwasochłonny przysadki prowadzi u osoby niewyrośniętej, przed okresem dojrzałości płciowej, do gigantyzmu przysadkowego, a po zakończeniu podłużnego wzrostu kości albo po okresie dojrzewania — do akromegalii. Przez długi czas choroba przebiega w sposób niezauważalny dla pacjenta i otoczenia. Ułatwia rozpoznanie seria zdjęć fotograficznych wykonywanych w czasie trwania choroby. Do objawów subiektywnych należą najczęściej: bóle głowy, nadmierne pocenie, parestezje w obrębie dłoni i stóp, zaburzenia potencji, utrata popędu płciowego i zmiany cyklu. Obiektywne zmiany, zależne od nadmiaru w organizmie hormonu wzrostu, polegają na pogrubieniu rysów twarzy, przy czym szczególnie powiększają się wargi i język. Żuchwa wydłuża się, grubieje i wykazuje nieprawidłowy zgryz zęby są nadmiernie rozstawione. Rozrost tkanek miękkich jest przyczyną tworzenia się głębokich bruzd, obniża się brzmienie głosu na skutek powiększenia się rusztowania krtani. Szczególnie wyraźne są zmiany w narządzie ruchu.