Porządek pierwotny

Okres pionierski pracy systemowo-fenomenologicznej przypadł na lata dziewięćdziesiąte XX wieku. Kiedy stwierdzono, że rozwiązania ustawień systemowych coraz bardziej są do siebie podobne, powstała idea porządku pierwotnego, która okazała się skuteczna przynajmniej w naszym kręgu kulturowym. Po zaprowadzeniu porządku pierwotnego przedstawiciele członków rodzin w ustawieniach rodzin cieszyli się dobrym samopoczuciem. Po dokładniejszym zapoznaniu się z porządkiem pierwotnym okazało się, że najprawdopodobniej w życiu człowieka istnieją warunki, które muszą zostać spełnione, aby jego relacje z innymi ludźmi dobrze się układały. Więcej nawet – dokonano odkrycia, że w każdym człowieku istnieje pewna instancja, która czuwa nad tym, abyśmy te warunki spełnili. Aby ją nazwać użyto słowa „sumienie”, choć nie do końca odpowiada ona temu, co zazwyczaj rozumie się pod tym pojęciem. Sumienie, o którym tu mówimy, można poznać jedynie po jego skutkach. Każdy człowiek jest związany ze swoją rodziną. Bez względu na układy rodzinne czy też odległe miejsce zamieszkania zawsze pozostaje jej członkiem. Zawsze dzieli z nią uczucia, sposoby zachowań, ukierunkowania, a także jej losy.