Farmakokinetyka

Chinidyna charakteryzuje się dobrą dostępnością b logiczną. Dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, w 70—80% dostaje się do krążenia w postaci nie zmienionej, osiągając maksymalne stężenie po 1—2 h. Eliminowana jest z organizmu przez nerki, głównie w postaci metabolitów powstających w wyniku biotransformacji w wątrobie. Niektóre z nich, jak hydroksychinidyna, wykazują działanie przeciwarytmiczne. W ok. 20% wydalana jest z moczem w postaci nie zmienionej. Okres półtrwania wynosi średnio 6,3 h. Wykazuje jednakże dużą zmienność osobniczą w granicach 5—12 h. Chinidyna w 80—90% wiąże się z białkami osocza, szczególnie z albuminami. Stwierdzono zwiększone stężenie chinidyny w osoczu chorych z zastoinową niewydolnością krążenia. Przeważa pogląd, że przyczyną zwiększonego stężenia chinidyny u tych chorych jest zmniejszenie objętości dystrybucji w wyniku zmniejszonej pojemności minutowej serca. Zmniejszona eliminacja, zwłaszcza w przypadkach z uszkodzeniem wątroby w przebiegu niewydolności krążenia, może być czynnikiem zwiększającym stężenie chinidyny w surowicy.