Leki na skurcz przelyku

U chorych z zaawansowanymi dolegliwościami zachodzi konieczność podawania leków rozkurczowych, np. papaweryny lub drotaweryny (No–Spa). Niechętnie się stosuje cholinolityki ze względu na ich działanie niepożądane. Leki spazmolityczne należy podawać w dawkach podzielonych, ok. 30 min przed jedzeniem. Użytecznym lakiem okazała się nifedypina (Adalat) ze względu na jej bezpośredni wpływ rozkurczowy na mięśnie, związany z hamowaniem transportu jonu wapniowego przez błoną komórkową. Po zastosowaniu tego leku obserwowano zmniejszenie amplitudy i częstości nieperystaltycznych skurczów przełyku. Nifedypinę należy stosować w dawce 5—-—10 mg na 15 min przed jedzeniem jej działanie spazmolityczne utrzymuje się ponad l h. W leczeniu rozlanego skurczu przełyku stosuje się także diazotan izosorbitolu (Izosorbide dinitrate Isoket Isordil) w dawce 5 mg pod językowo przed jedzeniem. Spośród leków osłaniających błonę śluzową przełyku chętnie się stosuje preparaty neutralizująco-osłaniające w płynie (Gelatum Aluminii phosphorici Alugastrin), w tabletkach do ssania bądź żucia (Gealcid Mag-inosil, Gaviscon). Leki te należy podawać między posiłkami.