Ajmalina

Ajmalina charakteryzuje się dobrą dostępnością biologiczną. Z przewodu pokarmowego wchłania się w 90%. Po podaniu doustnym 50 mg ajmaliny maksymalne stężenie w surowicy, wynoszące 1,4 mg/ml występuje po l h. Początek działania pojawia się ok. 20—25 min. Czas działania 1,5—2 h. Po podaniu dożylnym maksymalne stężenie występuje po 5 min, początek działania pojawia się po 2—3 min. Stężenie terapeutyczne pojedynczej dawki dożylnej utrzymuje się ok. 30 min. Maksymalna dożylna dawka jednorazowa wynosi l mg/kg masy ciała. Należy wstrzykiwać powoli, nie krócej niż 5 min. W razie konieczności i braku objawów toksycznych dawkę tę można powtórzyć po 30 min. W celu utrzymania efektu terapeutycznego można stosować ciągły wlew dożylny z szybkością l mg/kg/h, nie przekraczając jednak dobowej dawki l g. Przy stosowaniu dożylnym obowiązuje kontrola elektrokardiograficzna z analizą czasu trwania zespołu QRS, odstępu Q-T i P-Q oraz pomiary ciśnienia. Mechanizm działania podobny jest do mechanizmu działania chinidyny. Działa stabilizująco na błony komórkowe, powodując zwolnienie transportu jonów sodowych, potasowych i wapniowych. Przeważającym efektem działania ajmaliny jest wydłużenie okresu refrakcji przedsionków i komór, stąd niektórzy zaliczają ten lek do 3 klasy wg klasyfikacji Yaughana Williamsa. Ponadto zwalnia powolną spoczynkową depolaryzację (faza 4).