Nauka przez rozumienie

W tym przypadku człowiek bierze czynny udział w procesie uczenia się. Interpretuje świat, w którym żyje, nadając mu przez to sens. Najważniejsze jest przy tym nie to, jaki jest obiektywny obraz świata, lecz to, w jaki sposób własne wyobrażenia mogą nam pomóc uporać się z nim. Zarówno zwolennicy, jak i przeciwnicy Ritalinu próbują rozprawić się z problemem ADHD. I choć żyją w tym samym świecie, wydaje się, jakby pochodzili z zupełnie innych planet. Samo ADHD mogłoby przecież stanowić próbę uporania się z nowym, rozpoznanym uprzednio problemem. Człowiek ma jednak pewną negatywną cechę – może brać czyjeś poglądy za prawdę – na przykład opinię, że ADHD jest niebezpieczną chorobą. Nauka przez wybór. Jeśli nasza reakcja na jakieś określone zdarzenie jest zawsze taka sama – na przykład na stwierdzenie naszego dziecka: „Nie chcę iść spać” reagujemy zawsze upominaniem i groźbą – to nasze możliwości działania są bardzo ograniczone. Jeśli zaś zareagujemy na to samo zdarzenie inaczej, na przykład wyłączymy bezpieczniki prądu w całym domu, zamkniemy skrzynkę, w której się one znajdują, na klucz i dla pewności jeszcze na nim usiądziemy – wtedy za każdym razem będziemy mieć możliwość wyboru. W tym kontekście uczyć się oznacza zatem: działaj tak, aby możliwość wyboru była jak największa! Musimy jednak zmierzyć się nie tylko z zaistniałą sytuacją, lecz także podjąć jej interpretację.