Są stosowane jako leczenie uzupełniające prawie w każdym zestawie leków przeciw wrzodowych. Do najczęściej używanych związków tego typu należą wodorotlenki magnezu i glinu, węglan wapniowy, wodorowęglan sodowy, sole bizmutowe, fosforan glinowy i inne. W skład niektórych preparatów neutralizujących wchodzi dimetykon (Simethicoine), wielkocząsteczkowy związek organiczny krzemu, o właściwościach osłaniających błonę śluzową. Natomiast obecność kwasu alginowego powoduje pienienie się treści żołądkowej i łatwiejszy kontakt leku z błoną śluzową żołądka. W celu neutralizacji używa się obecnie głównie preparatów złożonych. wykazano bowiem niekorzystne działanie pojedynczych substancji neutralizujących podawanych w nadmiernych ilościach, np. stosowanie wodorowęglanu sodowego wiąże się z wyzwalaniem w żołądku dużych ilości dwutlenku węgla i wtórnym pobudzeniem wydzielania kwasu solnego, węglan wapniowy powoduje powstawanie chlorku wapniowego, związku pobudzającego uwalnianie gastryny stosowaniu zaś nieorganicznych związków bizmutu towarzyszy wchłanianie się znacznych ilości jonów bizmutowych.
Leave a reply