Guzy przysadki

Wymienić tu należy gruczolakł chromofobne, o których długi czas mniemano, że nie wykazują aktywności hormonalnej. Obecnie jednak wiadomo, że wiele z nich wytwarza prolaktynę. Drugi rodzaj guzów to gruczolaki kwasochłonne, będące przyczyną akrornegalii i gigantyzmu. Szczególną pozycję ma ezaszkogardlak, z powodu swego umiejscowienia nad siodłem oraz dlatego, że chociaż objawy niedoboru hormonów przysadkowych są w nim słabiej wyrażone niż w innych guzach, to znacznie częściej jest on przyczyną moczówki prostej. Pierwszym objawem, który dostrzegają u siebie pacjenci z guzami w okolicy przysadki, jest osłabienie potencji lub wtórny brak miesiączk. Równocześnie występują bóle głowy. Radiologicznie stwierdza się powiększenie siodła tureckiego. W dalszym przebiegu obraz choroby jest podobny do stwierdzanego w niedomodze przysadki. W 80% przypadków stwierdza się zaburzenia widzenia, których sami pacjenci najczęściej nie dostrzegają. Na początku występuje ograniczenie pola widzenia w górnych skroniowych kwadrantach.