Dychawica

U chorych z dychawicą oskrzelową lub przewlekłymi spastycznymi nieżytami oskrzeli często dochodzi do zakażeń bakteryjnych. Przejawiają się orne i ropną plwociną, z (której można wyhodować drobnoustroje. Zakażenia lub nadkażenia bakteryjne wybitnie zaostrzają przebieg choroby podstawowej, nic więc dziwnego, że wymagają natychmiastowego leczenia. Energiczna chemioterapia wymaga bezwzględnego zastosowania zwłaszcza u chorych otrzymujących glikokortykosteroidy. W omawianych przypadkach chemioterapię prowadzi się do wyjałowienia plwociny, nigdy nie krócej iniż przez tydzień. Leczenie może natrafić na trudności, często mamy bowiem do czynienia z zapobieżeniami mieszaną florą bakteryjną. Z antybiotyków do preferowanych należą aminopeptydazy. Najpopularniejszym antybiotykiem z tej grupy jest ampicylina, zarazem najgorzej ze wszystkich penicylinaza wchłaniana z przewodu pokarmowego. Amoksycylina tnie jest (klinicznie) skuteczniejsza od ampicyliny, podobnie jak nie mogą być od antybiotyku macierzystego skuteczniejsze zestawy ampicyliny (piwampicylina i bakampicylina). Jednak tak amatoksyna, jak i estry ampicyliny z powodu dobrego wchłaniania wywołują znacznie rzadziej objawy -niepożądane ze strony przewodu pokarmowego. Po ampicylinie stosunkowo często występuje uczucie ciężaru w nadbrzuszu i nudności, pojawiać się może biegunka. Biegunka nie stanowi wskazania do odstawienia ampicyliny, często ustępuje oma pomimo dalszego stosowania leku, choć należy pamiętać, że opisywano nieliczne przypadki rzekomo błoniastego zapalenia jelita grubego w następstwie leczenia tym antybiotykiem. „Minimalna dawka dobowa ampicyliny wynosi 2 g, amoksycyliny l g (w dawkach podzielonych).

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>