Diureza

Obfita diureza prowadzi do nadmiernej utraty jonów potasowych. Niebezpieczeństwo hipokaliemii istnieje zarówno przy krótkotrwałym podaniu dużych dawek potasopędnych diuretyków, jak i przy przewlekłej terapii małymi dawkami. U osób w wieku podeszłym zawsze należy stosować substytucję soli potasowych, w postara chlorku potasowego lub innych preparatów doustnych (np. Kalium effervescens). W przypadku znacznej hipokaliemii podaje się sole potasowe w powolnym dożylnym wlewie kroplowym. Znacznie rzadziej pod wpływem takiego leczenia pojawiają się zespoły niedoboru jonów sodowych lub zasadowica hipochloremiczna z następową hiperazotemią. Spośród leków moczopędnych stosowanych u osób w wieku podeszłym szczególne miejsce zajmuje aminofilina. Wprawdzie jej działanie diuretyczne nie jest wielkie, jednak wpływa ona korzystnie na ukrwienie mózgu, pogłębia działanie glikozydów nasercowych, działa bronchołityczinie, pobudza ośrodek oddechowy, wyraźnie zmniejsza duszność pochodzenia krążeniowego i oddechowego. Objawy nietolerancji aminofiliny są rzadkie. Najczęściej są to nudności, zawroty głowy, niekiedy wymioty.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>