Choroba wrzodowa

Z licznych obserwacji wynika, że powierzchnia błony śluzowej wydzielająca kwas solny zmniejsza się z wiekiem u chorych z wrzodem żołądka, nie ulega natomiast zmianie u osób w wieku podeszłym z chorobą wrzodową dwunastnicy. Znajomość powyższych zjawisk jest istotna przy programowaniu leczenia choroby wrzodowej. Oceny wpływu starzenia się organizmu na zewnątrz-wydzielniczą czynność-trzustki nie są jednoznaczne. U szczurów następuje z wiekiem znamienne zmniejszenie wydzielania trzustkowego podstawowego oraz po pobudzeniu sekretynowo-panikreozyminowym. U ludzi wyniki badań są kontrowersyjne w wieku podeszłym obserwowano zmniejszenie wydzielania trzustkowego po bodźcach pośrednich, podczas gdy wyniki testu seferetynowego nie wykazują większych różnic między populacją ludzi starych a młodych. Najbardziej przekonywające są badania stwierdzające mniejsze wartości wydzielania wodorowęglanów i amylazy u ludzi w wieku podeszłym dopiero w drugiej godzinie pobudzenia trzustki za pomocą sekretyny i pankreozyminy przy braku różnic w pierwszej godzinie pobudzenia. Świadczy to o zmniejszeniu rezerw wydzielniczych trzustki u ludzi w wieku podeszłym. W zakresie czynności endokrynnej następuje z wiekiem zmniejszenie odpowiedzi komórek P na glukozę, wyrażające się mniejszymi przyrostami i wydłużeniem krzywej insulinemii.